Er wordt de laatste jaren vaak geklaagd over het niveau van de Nederlandse Eredivisie. Dit is ook niet heel gek, want het is niet altijd meer wat het geweest lijkt te zijn. Toch zijn er ook lichtpuntjes. De meeste clubs zijn namelijk vergeleken met een hoop andere in Europa gezond en hebben een goede doorstroming van de eigen jeugd. Omdat het echter moeilijk is voor Nederlandse clubs, maar ook voor die uit vergelijkbare competities als de Belgische en de Portugese, om spelers dezelfde aanbiedingen te doen als in de topcompetities, is het heel moeilijk om deze voor langere tijd vast te houden.
De hele goede spelers voor langere tijd binden in de eredivisie is haast onmogelijk aan het worden. Het is al een hele kunst om de echte toptalenten langer dan twee a drie jaar vast te houden. Te merken is dan ook dat de spelers die wel langer blijven dit meer doen omdat ze vaak niet of nog niet hogerop kunnen. Dit is eerder de reden dan dat ze de topclubs voor het uitkiezen hebben. Wanneer dit wel het geval is betekend het veelal dat de speler het salaris op zijn minst kan verdrievoudigen en deze kans laten niet velen liggen.
Een voetballer weet nooit wat er in de nabije toekomst kan gebeuren en daarom willen de meeste jonge jongens geld verdienen wanneer dit nog mogelijk is en ze populair zijn in de markt. Een speler van 19 a 20 jaar oud die een goed seizoen draait in de eredivisie zal zeer geliefd zijn bij de clubs in de grotere competities. De speler kan immers makkelijk verhuurd worden en heeft nog de tijd om te groeien. Qua salaris is het voor een grotere Europese club ook niet echt een groot risico te noemen.
De traditionale top drie
In Nederland heeft de traditionele top drie van de eredivisie nog steeds een erg goede naam in de rest van de wereld. Zowel Ajax, Feyenoord als PSV hebben in het verleden wel eens de Europa Cup I gewonnen en dit is men in de rest van de wereld nog lang niet vergeten. Dat het tegenwoordig qua niveau echter achterblijft in vergelijking met de rest van Europa is niet geheel verrassend. Het is voor deze clubs enorm moeilijk om spelers lang te houden en daarbij hebben ze niet de mogelijkheid astronomische bedragen voor spelers uit te geven zoals de top in Engeland en Spanje dat doet. Dit gat lijkt voor goed niet meer in te halen mits de regels niet drastisch gaan veranderen. Al lijkt het erop dat dit voorlopig nog zeker niet aan de orde zal zijn.
Toch zijn de topclubs in Nederland wel vrij gezond. Ajax bijvoorbeeld heeft meet dan voldoende geld, waarvan het meest werd verdiend met de verkoop van spelers. Die kwamen veelal uit eigen jeugd of werden op jonge leeftijd ergens gehaald en vervolgens snel weer doorverkocht. Dit heeft de club zeker geen windeieren gelegd. Het gevolg is dat Ajax wat meer geld te besteden heeft dan de andere twee clubs in de top drie. Toch ontvangen de Amsterdammers en vooral de leiding ook vaak kritiek, juist omdat de hand op de knip gehouden wordt. De aanhang ziet de ploeg graag jaarlijks kampioen worden maar dit is al enkele jaren niet meer gelukt. Afgelopen seizoen ging de titel naar PSV en het jaar daarvoor naar Feyenoord.